Krótkie studium umięśnienia

– Studiując ruchy mięśni, zawsze należy brać pod uwagę punkt, w którym mięsień zaczyna się i kończy. W tych punktach przytwierdzenia do kości znajdują się ścięgna, będące po prostu przedłużeniem powięzi, umożliwiające im przesuwanie się jednych po drugich – tłumaczy nam pan Marek. – Jeśli spojrzymy na wybrany mięsień, odkryjemy, że jest on zbudowany z włókien mięśniowych tak długich, jak sam mięsień, a one z kolei składają się z innych, mniejszych włókienek, zwanych miofibrylami, i tak samo długich jak włókna.

Wreszcie dowiadujemy się, że najmniejszą jednostką funkcjonalną, na jakie dzieli się miofibryl, jest sarkomer.

– Znajdujemy w sarkomerze włókna kurczliwe aktywne i miozynę, czyli dwa białka, które przesuwają się po sobie po otrzymaniu impulsu nerwowego wywołującego skurcz.

Następnie pan Marek opowiada o podziale mięśni ze względu na wielość.

– Mięśnie najmniejsze, przyczepione do najdelikatniejszych kości w uchu, i mięśnie największe i najsilniejsze, jak mięsień najszerszy grzbietu. Natomiast pod względem ilości stawów, nad którymi przebiegają, są mięśnie uczestniczące w ruchu jednego stawu, i mięśnie uczestniczące w dwóch stawów.